Εκεί πού 'φκιανα τις θέσεις στους Μύλους

Εκεί πού 'φκιανα τις θέσεις στους Μύλους, ήρθε ο Ντερνύς να με δει. Μου λέγει:
-Τί κάνεις αυτού; Αυτές οι θέσεις είναι αδύνατες· τί πόλεμο θα κάνετε με τον Μπραΐμη αυτού;
Του λέγω:
-Είναι αδύνατες οι θέσες κι εμείς. Όμως είναι δυνατός ο Θεός που μας προστατεύει, και θα δείξομε την τύχη μας σ' αυτές τις θέσες τις αδύνατες. Κι αν είμαστε ολίγοι στο πλήθος του Μπραΐμη, παρηγοριόμαστε μ' έναν τρόπο· ότι η τύχη μας έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους. Ότι αρχή και τέλος, παλαιόθε και ως τώρα, όλα τα θερία πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε. Τρώνε από μας και μένει και μαγιά. Και οι ολίγοι αποφασίζουν να πεθάνουν. Και όταν κάνουν αυτήνη την απόφαση, λίγες φορές χάνουν και πολλές κερδαίνουν. Η θέση όπου είμαστε σήμερα εδώ είναι τοιούτη. Και θα ιδούμε την τύχη μας οι αδύνατοι με τους δυνατούς.
-Τρε μπιέν, λέγει κι αναχώρησε ο ναύαρχος.

Μακρυγιάννης

http://paideia-gr.blogspot.com/2009/03/blog-post_25.html