Πάρτον στη διαπραγμάτευσή σου, να σου πει «και του χρόνου»... - ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΗΜΑΘΙΑΣ-laikoyra.gr ΒΕΡΟΙΑ ΝΑΟΥΣΑ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ-ΛΑΪΚΟΥΡΑ-ΝΕWS

ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΗΜΑΘΙΑΣ-laikoyra.gr ΒΕΡΟΙΑ ΝΑΟΥΣΑ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ-ΛΑΪΚΟΥΡΑ-ΝΕWS

email:meliomixa@gmail.com Όλα όσα συμβαίνουν στην Ημαθία Τηλέφωνο¨6908469429

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Post Top Ad

}

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2018

Πάρτον στη διαπραγμάτευσή σου, να σου πει «και του χρόνου»...


Μετά την «τελική» επίσκεψη Κοτζιά στα Σκόπια -που έβαλε στην τελική ευθεία τη διαπραγμάτευση για τη λύση της αχρείαστης εκκρεμότητάς που φόρτωσε στη χώρα ο Σαμαράς -και...
μετά την ευρωτουρκική συνάντηση της Βάρνας -που έληξε ευνοϊκά για την Ελλάδα σε ό,τι αφορά την αιχμή των ελληνοτουρκικών- ας κάνουμε έναν ενδιάμεσο απολογισμό.

Σε ό,τι αφορά την κυβέρνηση και ειδικά τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα η ψύχραιμη αποτίμηση δεν μπορεί να είναι αρνητική. Όπως και αν αντιμετωπίζει τους χειρισμούς του η αντιπολίτευση και κάποια ΜΜΕ, υπάρχουν κάποια δεδομένα. Πρώτον ο διεθνής παράγοντας είναι με το μέρος του και σε ό,τι αφορά τη λύση στο Σκοπιανό και στην υπόθεση των Ελλήνων στρατιωτικών. Μόνο τυφλοί δεν το βλέπουν.

Δεύτερον και στα δυο θέματα οι κυβερνητικοί χειρισμοί κίνησαν τα πράγματα μπροστά και άφησαν στους συνομιλητές της χωράς να αναλάβουν τις ευθύνες τους έναντι της διεθνούς κοινότητας. Απομένει και στις δυο περιπτώσεις να δούμε το τελικό αποτέλεσμα. Πάντως αν η Ελλάδα δεν κερδίσει, σίγουρα δεν θα χάσει…

Αλλά σε μια χώρα δεν υπάρχει μόνο η κυβέρνηση. Δημόσιο λόγο στα θέματα αιχμής έχει και η αντιπολίτευση- η μείζων κυρίως. Ε, λοιπόν σε ό,τι αφορά τον πρόεδρο της ΝΔ Κυριάκο Μητσοτάκη η λειτουργία του υπήρξε δραματική και τυπικά μικροκομματική. Δεν ξέρουμε κατά πόσο τον ωφέλησε ψηφοθηρικά, αλλά τη χώρα πάντως δεν την ωφέλησε. Κυρίως όμως δεν ωφέλησε τον ίδιο προσωπικά ως πολιτικό πρώτης γραμμής, που αντιλαμβάνεται τι είναι και πώς εξελίσσεται μια διαπραγμάτευση μεταξύ κρατών.

Ας αρχίσουμε από το Σκοπιανό. Για πρώτη φορά η ΝΔ εμφανίσθηκε χωρίς θέση σ’ αυτό το θέμα. Για την ακρίβεια χωρίς να υιοθετεί καν την εθνική θέση που διαμορφώθηκε από τον πρωθυπουργό δικής της κυβέρνησης του 2008. Αν ασπάζεται ή όχι αυτή τη θέση ο Μητσοτάκης δεν το μάθαμε. Αδίκως και η κυβέρνηση και -εμμέσως- η …Ντόρα Μπακογιάννη τον προκαλούσαν.


Το βέβαιο είναι ότι δεν συντάχθηκε με τη λύση και πέταξε το μνημειώδες για «άλλη συγκυρία», εκτιθέμενος ακόμη και έναντι του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος που αποδοκιμάζει τη «γραμμή» του. Σε κάθε περίπτωση προσπάθησε να κερδοσκοπήσει κομματικά, εστιάζοντας στη θέση του Πάνου Καμμένου που ήταν διαφορετική από αυτήν του Πρωθυπουργού. Στην αρχή μάλιστα παρασυρόμενος από τους νομικισμούς του Βενιζέλου για… απώλεια δεδηλωμένης- που κονιορτοποίησε ο Γ. Σωτηρέλης.

Έτσι όμως αναδείχθηκε ή δείχθηκε η διαπραγματευτική απειρία και η άγνοια εξωτερικής πολιτικής του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Γιατί η διαφοροποίηση Καμμένου πρακτικά ήταν διαπραγματευτικό χαρτί για τον Τσίπρα. Μπορούσε να επικαλεσθεί το «ενδοκυβερνητικό» του πρόβλημα για να βάλει ένα όριο στην άλλη πλευρά. Αυτό ο Μητσοτάκης όχι μόνο δεν έδειχνε να το καταλαβαίνει, αλλά προσπαθούσε και να επωφεληθεί ποντάροντας στη… μη λύση. Αυτό ακριβώς έδειχνε η στάση του στα συλλαλητήρια του Σαμαρά, που ζητούσαν ακριβώς το ίδιο με τον Καμμένο: το ανέφικτο «ούτε Μακεδονία, ούτε παράγωγα» στο όνομα.

Στο θέμα των δυο αξιωματικών ο πρόεδρος της ΝΔ ήταν επιεικώς χειρότερος στις τοποθετήσεις του. Αφού προσπάθησε στη Βουλή να… «ανεβάσει» το θέμα -ζητώντας ακόμη και άμεση επαφή Τσίπρα- Ερντογάν- μετά πήγε να το υποβαθμίσει επί αμερικανικού εδάφους για να του δώσει στη συνέχεια να καταλάβει – και στην Ελλάδα και στις Βρυξέλλες- υπό το σύνθημα «κάνω ό,τι μπορώ για την απελευθέρωση των αξιωματικών» .

Το μόνο που πρέπει να κάνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις ένας σοβαρός αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι να δηλώσει ότι στηρίζει την κυβέρνηση της χώρας του. Όχι να κάνει τον… παράλληλο πρωθυπουργό σα να επιδιώκει κόντρα με τον κανονικό πρωθυπουργό για το με τίνος τις ενέργειες θα απελευθερωθούν οι αξιωματικοί. Δεν προσφέρονται όλα τα θέματα για αντιπολίτευση.

Το συμπέρασμα είναι ότι ο διεκδικητής της πρωθυπουργίας εκ μέρους της ΝΔ αποδεικνύεται απελπιστικά ερασιτέχνης όταν απαιτούνται λεπτοί χειρισμοί- εθνικής σημασίας. Ούτε στο Σκοπιανό, ούτε στα Ελληνοτουρκικά μπορεί να υπερηφανευθεί ότι είχε θετική συμβολή. Το αντίθετο: λειτουργούσε με επιδίωξη να αποδιοργανώσει την κυβερνητική τακτική και τίποτε άλλο.

Αυτά όμως είναι σοβαρά λάθη. Χειρότερα από αυτά που κάνει όταν λέει ότι θα χρηματοδοτήσει τις υποσχέσεις του για μείωση φόρων ζητώντας την μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων. Θα αμφισβητήσει δήλωση τη συμφωνίας της χώρας με τους δανειστές της;

Ίσως και κάτι χειρότερο αν δεχθεί τη θεωρία -που λανσάρουν ορισμένοι φίλοι του- ότι αν γίνει πρωθυπουργός δεν θα είναι υποχρεωμένος να υλοποιήσει ό,τι συμφώνησε η χώρα ως τώρα. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα χρειαστεί να το δούμε κι αυτό… Σαν αυτόν που πάει στο γάμο και εύχεται …»και του χρόνου»…

Γ. Λακόπουλος

Post Bottom Ad

Σελίδες