Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση του βιβλίου της συγγραφέα Αντωνίας Χαρίση με τίτλο: “Παιδόπολη «Καλή Παναγιά» - Εκεί που η ιστορία συνάντησε τα παιδιά”, που αποτελεί τη νέα έκδοση της Εταιρείας Μελετών Ιστορίας και Πολιτισμού Ημαθίας (Ε.Μ.Ι.Π.Η.), στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά το πρωί της Κυριακής 30 Απριλίου 2017. Η παρουσίαση του βιβλίου έγινε στην γεμάτη από κόσμο τραπεζαρία, όπου συναθροίζονται εδώ και χρόνια οι Παιδοπολίτες κάθε Κυριακή των Μυροφόρων.
Αρχικά, η Πρόεδρος της Ε.Μ.Ι.Π.Η. κα Ολυμπία Μπέτσα, η οποία ανέλαβε το συντονισμό της εκδήλωσης, καλωσόρισε τους παριστάμενους και ευχαρίστησε την Ιερά Μητρόπολη και τη Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά για την αποδοχή της πρότασης της Εταιρείας να πραγματοποιηθεί η εκδήλωση στο χώρο της Μονής, με αφορμή την ετήσια συνάθροιση των Παιδοπολιτών της Παιδόπολης «Καλή Παναγιά». Ακολούθησαν οι χαιρετισμοί του Ηγουμένου της Μονής Αρχιμανδρίτη Παντελεήμονα Κορφιωτάκη, του Διευθυντή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ημαθίας κ. Διονύση Διαμαντόπουλου και του εκπροσώπου των Παιδοπολιτών κ. Παύλου Παυλίδη.
Λίγα λόγια για το βιβλιο
Η συγγραφέας αφηγείται το ιστορικό της ίδρυσης και λειτουργίας της Παιδόπολης ως εξής: «Από το καλοκαίρι του 1947 στον χώρο της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά, κι ενώ ο εμφύλιος μαίνονταν κυρίως στις βόρειες επαρχίες της Ελλάδας, άρχισε να κτίζεται από τον Ελβετικό Ερυθρό Σταυρό ένα πρεβαντόριο, το οποίο όμως δεν λειτούργησε ποτέ. Στη θέση του, από τις 16 Δεκεμβρίου 1950 λειτούργησε μια από τις Παιδοπόλεις της βασίλισσας Φρειδερίκης στην οποία, στις 18 Δεκεμβρίου 1950, με οχήματα του στρατού μεταφέρθηκαν 480 παιδιά ηλικίας 1,5 έως 14 ετών. Τα παιδιά αυτά, θύματα της Κατοχής και του Εμφυλίου πολέμου, αποτέλεσαν το “μήλο της έριδος” ανάμεσα στις δυο μέχρι πρότινος αντιμαχόμενες παρατάξεις, εγκλωβισμένα στη δίνη μιας στρατιωτικής και πολιτικής αντιπαράθεσης, η οποία μετέβαλε και καθόρισε τη ζωή τους. Όλα σχεδόν κατάγονταν απ’ τη βόρεια Ελλάδα, κι ήταν άπορα ορφανά και παιδιά ανταρτών ή εξορίστων. Κύριος σκοπός του ιδρύματος ήταν η παροχή “στρατευμένης φιλανθρωπίας” με απώτερο στόχο, εκτός απ’ τη διάσωσή τους, να γαλουχηθούν και με τις αρχές και τις αξίες της “εθνικοφροσύνης” και του “ελληνοχριστιανικού ιδεώδους”. Η οργάνωση και λειτουργία του ιδρύματος ήταν ημιστρατιωτικού χαρακτήρα τόσο για τους μικρούς “τρόφιμους” όσο και για το προσωπικό, το οποίο ήταν το ίδιο “έγκλειστο’ με τα παιδιά. Η Παιδόπολη “Καλή Παναγιά” φιλοξένησε τα όνειρα, τις αγωνίες και τις επιθυμίες όλων αυτών των παιδιών που έζησαν και μεγάλωσαν στα χέρια του κράτους κι έγινε η οικογένειά τους. Η ζωή αυτή με τη “σάλπιγγα” στην Παιδόπολη Καλή Παναγιά περιγράφεται και ανασυντίθεται στο συγκεκριμένο βιβλίο Παιδόπολη “Καλή Παναγιά”. Εκεί που η ιστορία συνάντησε τα παιδιά».